دلنوشته ها

میگن دلتنگی اخرش دوست داشتنه پس بخاطر همه ی دلتنگیام دوستت دارم.این روزها از کنار هر دلتنگی که رد می شوم یاد تو می افتم راستی یادت را با من جا گذاشته ایی. یه حساب تو دلتنگی هات برام باز کن شاید برنده ی کل دلتنگی هات شدم. نمی دونم تو دوری یا من خیلی به تو نزدیک که حست می کنم با قلب و ذهنم ولی هر چه هست تو صادقانه ترین رویای منی ماه دست نیافتنی من... بهانه زندگیم مثل باران بودی وکویر خشک دلم را جلایی دوباره دادی الهی به حق دعای قطره قطره های باران روزگارت بهاری و سبز. دلتنگی ام را به که بگویم وقتی که نیستی ؟ تا کجا راه بروم تا تمام شوم ؟مثل یک جاده... زمان آرام می گذرد و من تنها با یادت نشسته ام دلنوشته ها...ادامه مطلب

ماه قشنگم ...از وقتی تلالو نور مهتابت تابید به دریچه ی قلبم عاشقت شدم و سربرآوردم از خاک بیرون و ریشه ام به آسمان رسید تو را با چشم دل دیدم نگاهم با نگاهت درهم آمیخت و دنیایم خلاصه شد در آن احساس پاک و بی ریایت تو را و آن روی مه پاره ات را با شعرهایم درهم آمیختم شدی بیت بیت دفتر اشعارم انگار نیمی از وجودم گشته ایی که گم کرده بودم تو را میان انبوه خاطرات درهم و برهم زمانه ی پر از نور و صدا و حرکت و حالا بدستت آورده ام اینجا و هیچ گاه رهایت نخواهم کرد تا عمر دارم و نفس در سینه دارم دوستت خواهم داشت برای تمام آرزوهایم که تو باشی و عشق خواهرانه ات . دوستت دارم های مرا هر شب بشمار دقیقا مثل قطره قط دلنوشته ها...ادامه مطلب

در دنیای خواهرانه ایی که در خیالم با تو ساخته ام می نویسم و دلتنگی ام را به رخ خط خط نوشته هایم می کشم وقتی چون تویی را ندارم از تو می نویسم و دنیایم را با تو در هم می آمیزم انگار این درد ، درد مشترک خیلی هاست که در دلنوشته هایم می بینم لایک می کنند خواهرانه هایم را .... دلم را بافته ام یکی زیر و یکی رو به بلندای دل شیدایت ای تندیس دلربای خاطره هایم شب و سکوتش هر شب تو را و دوست داشتنت را بیادم می سپارد دلم گرم توست ای دوست که مثل خواهر پناه درد دلهایم هستی افسوس که نیستی هر لحظه و هوایت هست در سرم .. گوش کن ...من همان برکه ام که فقط دلخوش عکس رخ ماهت هستم که شبها می افتد روی آب در دلم هستی و دلنوشته ها...ادامه مطلب

اگر هنوز دستهایم سرد و بی روح است 

اگر هنوز پاهایم بی حس در راه مانده است 

اگر هنوز چشمهایم خسته و طوفانی است

اگر هنوز ستاره ها در آسمان برایم چشمک می زنند

اگر هنوز خسته ی راهی درازم

ولی نگاهم در پی مسافری است

که با آمدنش شکوفه ها 

به رویم لبخند خواهند زد .

دلنوشته ها...

مرا دریابید

ای فرشته های آسمانی خیال آرزوها

که دیگر توان زمینی بودن را در خود نمی یابم

من موجودی از سرزمین تنهایی هستم

ولی نگاهم در نگاه کسی نگران است

که از کره ی زمین می باشد و با من بیگانه

من محبوس شده ی کره ی زمینم

مرا دریابید

زیرا که تنهاترین غریب زمینم 

مرا دریابید.

دلنوشته ها...

دوست دارم بنویسم از سکوت 

از شب سیاه سرد

از آسمانی پرستاره

جاده های پر پیچ و خم 

شقایق های بی تاب

از سوسوی چراغهای روشن

مسافران خسته ی خواب آلوده

از لاله ی کوهستان

که در سیاهی شب تنها مانده.

دلنوشته ها...

قطره قطره اشک ریختم 

به روی دفتر مشقم

از اشکم بی خبر بودم

ولی دردم نهانی بود 

نگاهم را به تنهایی

میان سیل فرستادم

گل روی مدادم را 

به نام عشق بوسیدم

که یار بی کسی هایم

مدادم بود مدادم بود

دلنوشته ها...

به تلاقی نگاهم      با نگاه پرکلامت

موجی از دریای طوفان            روی قلبم می خروشید

هم نفس با مرغ دریا        توی خواب شاه دریا

قدم زنان به ساحل عمر رفتم   تا سوار بر قایقی پاروزنان

به شکارگه صیاد راهی شوم          تا ببینم رویی از پری دریایی دریا

که فسانه ایست نامش       در کلام پیر دریا

دلنوشته ها...

بس است دیگر 

مگو با من

کلام شاعرانه ایی را

که از بزم وجود بی کرانت

صدایم تا کران ها ناله دارد .

دلنوشته ها...

شب سرد لاله ی کوهستان 

پر از ادعای خودخواهی بود

که چرا مرد شب بارانی

دوری راه و بهانه کرده بود

که چرا کوچه ی تنگ غروب 

به سکوت پنجره دست درازی کرده بود

و مدادتراش لب آیینه چرا ؟

نوک مداد نقره فام را شکسته بود

و چرا ؟ دفتر سبز خاطره

خالی از سرمشق شبها مانده بود.

دلنوشته ها...